Nazywam się Zuzanna. Urodziłam się w Lesie pod starym dębem. Moją matką była wilczyca, ale ojcem pies. Żyłam z nimi parę lat. Pewnego dnia wyszłam z jaskini zobaczyć świat. Widziałam jak ojciec wraca z polowania. Następnego dnia ojciec przyniósł jelenia. Razem z bratem jadłam szybko. Gdy się najadłam, razem z bratem poszłam spać. Następny dzień zaczął się normalnie, jak każdy jeden. Ojciec poszedł na polowanie i za pół godziny przyszedł. Było tak przez następny miesiąc. Ja i brat szybko dojrzewaliśmy. Następny dzień okazał się kryć w sobie pewną zagadkę. Ojciec poszedł na polowanie, ale do wieczora go nie było. Przez następny tydzień matka szukała go po całym lesie. Nie znalazła go jednak. Wróciła do jaskini z dwoma królikami. Ja z bratem dostałam pół a matka zjadła jednego i pół królika. Kiedy dorosłam poszłam w swój świat, by szukać watahy.

Zuza no błagam Cię, nie możesz pisać tu innej historii ,a w "O nas" innej.
Zedytuj to.   
/-BloodSphill

Oyha,
Nazywam się Borys, jestem cały biały na pysku mam rany po walce z ojcem.Jestem bratem Silvera (Boy15), niestety jestem zwykłym dzikim wilkiem, on zaś przejął smykałe po ojcu (vampir xd), urodziłem się w Rivendell, tak jak on, Silver odrazu był ulubieńcem ojca, był jako 1 trenowany, pewnego dnia uciekłem i trafiłem do tego stada, za mną pobiegł Silver i razem zamieszkaliśmy w nim.

Ohayo!
   Nazywam się Scindite (Scin). Po stracie ukochanego wpadłam w depresje ,kilka razy próbowałam odebrać sobie życie ale nie miałam odwagi tego zakończyć. Po tamtych wydarzeniach miałam okropny wypadek: wpadłam w krzew dzikiej róży ,kolce powbijały mi się w oczy. Oślepłam... no ,prawie całkowicie. Nigdy nie uchyliłam choćby na centymetr powiek. Bałam się je pokazać ,myślałam że wszyscy będą się mnie
bali ,brzydzili. Oczy tworze tylko przed najważniejszymi mi osobami. Nie straciłam wzroku całkowicie ,widzie ciemne barwy ,a najbardziej wyczulona jest na kolor turkusowy. Oprócz tego mam dziwną przypadłość ,polega na tym ,że co kilka miesięcy zmieniam kolor futra i czasami wzór. Mogę zmienić się nie do poznania...